8"Doznania"

8."Doznania"

Proszę o więcej komentarzy, bo nie wiem czy mam dalej pisać czy usunąć bloga. Dajcie swoje opinie :). A teraz trochę namiętności

 

***(Beth)

-Małe dzieci!-krzyknęłam

-No właśnie ja będę miał bliźniaki! I to jeszcze przed ślubem. Jestem z was najlepszy.

-Też będę miał!

-A ja troje! Hura!

-Ja będę miał 4, 3 córeczki. Będę je rozpieszczał, pilnował, traktował jak moje małe księżniczki. A syn, to waleczny wilk. A Juls wszystkie będą 2 miesiące po ślubie- zaniepokoił się Mich.

-Nie pierwsze! Tylko u Meg i Mon, będą na raz.

-Ha moje geny są silniejsze od waszych!

-Odszczekaj to! Będę miał 2 synów i małą księżniczkę.

-Ale nie na raz- Och ten Kevin, młodszy, a musi denerwować Tom’a- oczywiście moje geny są równie silne co Nicolasa, więc pozwolę sobie na okropny śmiech. Muahah.. aaaa- chłopaki się na niego rzucili. Nick, tylko stał i gadał z Juls.

Rozeszliśmy się do domów po drodze zapytałam się Brandona:

-To datę ślubu mamy załatwioną,  a co z zaręczynami?

-O Boże- krzyknęli równo, wiedziałam, że o tym zapomną.

***(Alex)

-Jak ja lubię mieć wolne!- rozciągnęłam się w swoim różku.

-Alexis idziesz z nami dziś na nockę do lisic?

-Nie dziś dzień spędzę sama w domu. Mama z Misty jadą odwiedzić babcię i wracają za 2 dni.

-Tylko nie rób głupot.

-Nie rozumiem.

-Chłopaki też tam będą, jak Michel zobaczy, że jesteś sama w domu…

-Nie kończ!- rzuciłam w nią poduszką.

-Przynajmniej wiem, że dziecko będziesz miała za 4 lata, więc kamień mi z serca spadł.

-Idiotka!-pokazałam jej język, a ona się zaśmiała i zaczęła pakować.

-Wiesz, która godzina?

-Nie a co?

-15, siedziałaś do 7 nad ranem pisząc w pamiętniku i robiąc wycinanki

-Serio?- nic nie pamiętam

-Żartuje! Jest 9.

-Ciota!

Poszłam się ubrać i uczesać, później zrobiłam śniadanie dla moich sióstr bo Martha z Misty pojechały do babci Beli. One już nie mogły się doczekać, gadały tylko o filmach i jedzeniu. Lubiłam gotować, ale zastanawiałam się nad słowami Meggie. Głupoty? Może.. kto to wie? Przynajmniej spróbuje go zawstydzić i mieć nad nim kontrolę. O tak! Mam plan….

17, dziewczyny pojechały mercedesem Meg, a pod moim domem już stał zielony motor. Mój plan czas zacząć!

-Hej skarbie!- przywitałam się, gdy tylko wszedł do mojego domu- zostajesz u mnie na noc, nie chciałeś być z paczką?

-Nie, no.. ten..- zawstydził się- mogę zostać.

-To super! Pooglądamy filmy, zjemy coś. Wiesz pokój Margaret jest wolny, wiesz masz gdzie spać.

-Super- widać było złość w jego oczach, tak myślał, że będzie spał na moim łóżku- Duże jest?

-Tak dwuosobowe, tak jak moje.

-Proszę to dla ciebie- wręczył mi małą torebeczkę

-Co to jest?

-Kilka zdjęć.

A dokładniej 4 zdjęcia. Na pierwszym ja z Meg, na drugim my wszystkie, na trzecim ja z Michelem, a na czwartym nasza paczka.

-Dziękuje! Mam pomysł ty je powiesisz u mnie, a ja w tym czasie się wykąpie.

-Dobrze- błysk w jego oczach

W łazience było słychać wbijanie gwoździ. Złota rączka. Heh, ale dobra. Ogoliłam się, uczesałam w kucyk i założyłam krótką, aksamitną piżamę. A na nią bawełniany szlafrok.

-Wstydzisz się mnie?- zapytał się wilczek gdy weszłam z łazienki

-Nie, ale mi zimno.

-Przecież wiesz jaki jestem gorący. Położymy się i przytulę cię.

-Dobrze- zdjęłam szlafrok a mojemu chłopakowi szczęka opadła.-Coś nie tak? Nie podoba ci się?

-Nie. Po prostu zamyśliłem się.

-Aha. To kładź się. Zimno- udałam, że mi szczęka drży.

Położyliśmy się, a ja zrobiłam tak, żeby moje kolano znajdowało się między jego udami, tak aby raz na jakiś czas dotykać jego miejsca. Był cały czerwony.

-Tak ci gorąco, że aż zmieniłeś kolor?

-Nie. Dobrze jest.

-Już mi cieplej- odetchnął- wezmę sobie książkę.- leżał po stronie mojej półki.

Rozciągnęłam się jak kotka na jego brzuchu, wiedziałam, że jego ręce odmawiają współpracy widząc mój tyłeczek w połowie nagi.

-Nie mogę jej znaleźć. -Tym razem usiadłam na jego podbrzuszu i widziałam jak się poci z nerwów.- no i jest. Ale daleko.- Położyłam się tak aby moje górne, kobiece walory leżały tuż przed jego nosem. – Już mam!

Odetchnął z ulgą, a ja się zaśmiałam w myśli.

-Tobie też podać książkę?

-NIE! Znaczy… nie trzeba misiu.

-Okey.- Byłam w pozycji półleżącej.  On gładził moje włosy i oglądał film. Jedliśmy popcorn i bez przerwy popcorn „przez przypadek” wlatywał mi pod koszulę, a że nie miałam biustonosza, on się odwracał i udawał, że ogląda film.

-Dlaczego nic nie mówisz?

-No nie wiem. Jestem zaciekawiony filmem.

-Ale on się skończył 15 minut temu i  lecą reklamy.

-Czekam na kolejny.

-Ale kolejny to bajka dla dzieci. A dokładniej „Ulica sezamkowa” Lil oglądała, jak była mniejsza.-teraz go zgasiłam

-Dobrze, powiem prosto z mostu. Robisz to specjalnie!

-Ale co kotku?- udawałam niewiniątko.

-Ubrałaś tą piżamę, dotykasz nogami mojego miejsca, wpada ci popcorn pod koszulę, wystawiasz swój biust. A ja facet, wiesz dokładnie jak reaguję na takie czynności.

- To dlaczego nie zabierzesz się za coś co chcesz od dawna zrobić?

-A mogę?- zapytał uradowany.

- Mnie się pytasz?- pocałowałam go.

Usiadł zdziwiony. Wiedziałam, ze to już czas. Usiadłam na nim okrakiem i zaczęłam całować. Nagle, nie wiem jak, znalazłam się pod nim. Był delikatny i czuły.

Po 30 minutach leżeliśmy nadzy na mojej pościeli, patrzyliśmy sobie w oczy, a w telewizji leciała reklama protezy. Nagle Mich zrobił wściekłą minę. Zły jest? NA mnie?!

-Co jest?- podniosłam się nie zwracając uwagi na to w co jestem, a może w co nie jestem ubrana.

- Boje się, że nie podobało ci się, lub że byłem nie delikatny.

-Wiesz.. jak na mój pierwszy raz było cudnie- zrobił wielkie oczy. No tak. Zapomniałam mu powiedzieć, że jestem.. znaczy byłam dziewicą.

-Znaczy… to.. ten.- nie wiedział co powiedzieć

-Tak, to ten. Ty jesteś tym jedynym, godnym mojego ciała mężczyzną-uśmiechnął się, położył rękę na moim policzku, zjechał po szyi i zatrzymał się w okolicy mostka.

-Kocham cię. To jedyne co w ej chwili mogę powiedzieć

-Ja ciebie też- założyłam moją piżamę, a Michel bokserki. Wtuliłam się w jego nagą klatkę. Usnęłam tak.

Rano wstając mojego wilczka nie było. Przebrałam się w siwe dresy i spięłam włosy w koka. Weszłam do kuchni, cała była w cieście.

-Nie wiedziałem jak się robi gofry…

-Posprzątaj tutaj, a ja zrobię.

Czy takie poranki będę miała kiedyś codziennie?

-Zapraszam do stołu. Z czym chcesz gofra? Karmel, bita śmietana, marmolada czy nutella?

- Obojętnie.

Gdy jedliśmy zadzwonił do mnie telefon.

-Halo?

-/Alexis? Tu Meg. Co ty zrobiłaś? Chłopaki cały czas śmieją z myśli Micha. Alex? Jesteś? Halo?

-Tak jestem- spojrzałam się na mojego chłopaka- i muszę z nim pogadać. Pa.

-Szykują się kłopoty!

-I to porządne. O czym myślałeś?! Dlaczego chłopaki się śmieją?! Wręcz rechoczą?! CO ty gadałeś w tych myślach?!

- No, wczoraj zapomniałem o telepatii, i ten popcorn, i jak sięgałaś po książkę, zdejmowałaś szlafrok to ten… W myśli..

-I oni mnie widzieli?!

-Tak jakby, bo później zająłem się chwilą obecną i wyłączyłem telepatie.

-Ale i tak widzieli to co wcześniej robiłam?!- zdecydowanie: nie chce mieć nigdy takiego poranka- i takie coś zawsze się będzie powtarzać?

-Nie.. znaczy dopóki się nie przemienisz. A teraz jeszcze jedna sprawa..

-Co może twój tata też mnie widział?!

-Nie.. teraz jak zawsze cię widzę przypominam sobie.. ten.. i oni będą mogli widzieć…

-Nie! W takim wypadku nie będziesz mnie widywał do przemiany! A w ogóle co ona z tym wspólnego?

-Bo wtedy będziesz kontrolowała moje myśli.

-O nie! Tego za wiele.

-Ale nie wyrzucisz mnie?

-Nie..-mój błysk w oku, zauważył to i się wystraszył- tylko poniże przy kolegach. O tak! Zemsta będzie słodka.

-Wszystko, żebyś mnie tylko za próg nie wywaliła.

-Dobrze- dałam mu namiętnego całusa.- pamiętaj zemsta słodko-kwaśna.

-Aż się boje.